در یادداشت قبلی در حمایت از حسین قدیانی و به بهانه بازداشت وی، انتقاداتی را از آقای هاشمی رفسنجانی مطرح کردم. ولی جا دارد در اینجا به ذکر نکات قابل تأمل در آن نامه سرگشاده به رییس قوه قضاییه - که احتمالاً فقط همین نکات دلیل فیلتر شدن وبلاگ و بازداشتش بوده- بپردازم. چون احساس می کنم ایشان قدری جلوتر از ولایت حرکت کرده اند.
ایشان در قسمتی از نامه اش می نویسد: "آیا شأن شما از رهبر بالاتر است که سران فتنه را “میکروب سیاسی” می خوانند و شما همچنان مشغول نگه داشتن احترام سران فتنه اید؟ آقا جز به حکمت سخن نمی رانند. میکروب را از بدن باید درآورد. یعنی باید کُشت. چرا شما هنوز سران فتنه را اعدام نکرده اید؟ ... لبیک به خامنه ای است اعدام سران فتنه. کوچکترین لبیک به خامنه ای است."
ابتدا یاد قضیه نشریه موج افتادم که وقتی مقام معظم رهبری در حرم امام خمینی(ره) حین سخنرانی به این قضیه اشاره کردند، عده ای با اشاره به نویسنده آن مقاله -که موجب وهن شخصیت امام زمان(عج) بود- شعار "اعدام باید گردد"  سر دادند ولی معظّم له در پاسخ به این شعار بلافاصله با تشر از ادامه شعار جلوگیری کردند و فرمودند: "خواهش می کنم! حکم اعدام صادر نکنید!"
سپس یاد سخنرانی ایشان در واکنش به قتل داریوش فرهر افتادم که عده ای مسؤولین جمهوری اسلامی را عامل و آمر قتل وی معرفی می کردند. ایشان در قسمتی از سخنرانی خود در نماز جمعه مورخ26/10/1388 فرمودند: "آن‌جایى که قانون خشونت را نسبت به کسى بخواهد، البته خشونت اعمال خواهد شد. قانون هم قانون است؛ قانون یک امر پنهانى نیست. آن روزى که پیامبر دستور داد آن افراد را ترور کنند، درِ گوش کسى نگفت. علناً گفت هر کس هند را پیدا کرد، او را بکشد. هر کس فلان‌بن‌فلان را پیدا کرد، او را بکشد. امام رضوان‌اللَّه‌علیه گفت هر کس سلمان رشدى را پیدا کرد، او را بکشد. امروز هم رهبرى اگر بر طبق احکام اسلام یک جا تکلیفش اقتضا کند، علنى خواهد گفت. مخفیانه و درِ گوشى نیست"
ممکن است دوستان بگویند این دو قضیه چه ربطی و چه شباهتی به فتنه گران و عاملین و آمرین محاربه علیه نظام اسلامی دارد؟ ولی مسأله این است که ما باید در هر مرحله پشت سر ولایت حرکت کنیم، نه جلوتر. اگر هم احساس می کنیم قوه قضاییه در رسیدگی به جرائم فتنه گران تعلّل می کند در درجه اول باید مطالبه تسریع در رسیدگی به کیفرخواست ملّت کنیم نه اینکه یک راست حکم صادر کنیم و خواستار اجرای آن شویم.
اینکه ایشان سران فتنه را "میکروب سیاسی" خواندند چگونه می توان نتیجه گیری کرد که "یعنی باید کُشت" ؟ کی گفته میکروب را باید کُشت؟ اتفاقاً برعکس، میکروب را گاهی اوقات کِشت می دهند. یعنی شرایط و محیط مناسب برایش فراهم می کنند و فرصت کافی می دهند تا خوب رشد کند و همه قابلیت های خود را به ظهور و بروز برساند. پس بگذارید کسانی که خود را مسلمان، پیرو امام حسین(علیه السّلام)، منتسب به امام خمینی(ره)، قانون مدار، تابع ولایت فقیه و ... می دانستند، خوب همه قابلیّت های مورد ادعای خود را به منصه ظهور برسانند تا حسابی حجّت به نسل کنونی و تاریخ و آیندگان تمام شود و جای هیچ شبهه و بحثی باقی نماند.
 مقام معظم رهبری در تاریخ 19/10/1388 فرمودند: "یک نکته را هم به جوانان عزیز انقلابى، به فرزندان عزیز انقلابى خودم، به فرزندان بسیجى - از زن و مرد - عرض بکنم: جوانان از اطراف و اکناف کشور، از آنچه که تهتّک بیگانگان از ایمان دینى به گوششان میخورد یا با چشمشان مى‌‌‌‌بینند، عصبانى هستند؛ وقتى مى بینند روز عاشورا چگونه یک عده‌‌‌‌اى حرمت عاشورا را هتک میکنند، حرمت امام حسین را هتک میکنند، حرمت عزاداران حسینى را هتک میکنند، دلهاشان به درد مى‌‌‌‌‌آید، سینه‌‌‌‌‌هاشان پر میشود از خشم؛ البته خوب، طبیعى هم هست، حق هم دارند؛ ولى میخواهم عرض بکنم جوانهاى عزیز مراقب باشند، مواظب باشند که هرگونه کار بى رویه‌‌‌اى، کمک به دشمن است. اینجا جوانها تلفن میکنند - میفهمم من، میخوانم، غالباً تلفنها و نامه ها را خلاصه میکنند، هر روز مى آورند، من نگاه میکنم - مى بینم همین طور جوانها گله‌‌‌‌‌مند، ناراحت و عصبانى؛ گاهى هم از بنده گله میکنند که چرا فلانى صبر میکند؟ چرا فلانى ملاحظه میکند؟ من عرض میکنم؛ در شرائطى که دشمن با همه‌‌‌ى وجود، با همه‌‌‌‌ى امکاناتِ خود درصدد طراحى یک فتنه است و میخواهد یک بازى خطرناکى را شروع کند، باید مراقبت کرد او را در آن بازى کمک نکرد. خیلى باید با احتیاط و تدبیر و در وقت خودش با قاطعیت وارد شد."